تاثیر محلول پاشی با اسپرمیدین بر کاروتنوئید و برخی فاکتورهای رشد فلفل دلمه (Capsicum annum L.) تحت تنش شوری

جهت بررسی اثر تیمار با اسپرمیدین بر کاروتنوئید، طول ریشه، طول ساقه و سطح برگ در گیاه فلفل دلمه ای تحت تنش شوری، این آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمار با اسپرمیدین در 3 سطح صفر، 1 و2 میلی مولار و تنش شوری در 3 سطح صفر، 50، 150 میلی مولار اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر شوری بر صفات گاروتنوئید طول ساقه، طول ریشه و سطح برگ در سطح احتمال 1 درصد معنی دار و اثر تیمار با اسپرمیدین نیز بر تمامی صفات ذکر شده در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. همچنین اثر متقابل تنش شوری و تیمار با اسپرمیدین در سطح احتمال 1 درصد بر صفات مورد بررسی معنی دار گردید. بیشترین طول ساقه در گیاهان شاهد بود (شوری صفر و اسپرمیدین صفر) همچنین گیاهانی که در معرض شوری 150 میلی مولار و اسپرمیدین 2 میلی مولار بودند با آن تفاوت معنی دار نداشتند. بیشترین طول ریشه در گیاهانی مشاهده شد که تحت تنش شوری قرار نداشتند و با اسپرمیدین 1 میلی مولار تیمار شده بودند همچنین گیاهانی که تحت شوری 150 میلی مولار و اسپرمیدین 2 میلی مولار بودند با آن تفاوت معنی دار نداشتند بیشترین سطح برگ در شوری صفر و اسپرمیدین 2 میلی مولار بود. بیشترین محتوای کاروتنوئید نیز در شوری صفر و اسپرمیدین 1 میلی مولار مشاهده شد هدف از انجام این پژوهش ارزیابی اثر اسپرمیدین در کاهش مضرات ناشی از تنششوری بود و در پایان نیز مشخص شد که اسپرمیدین در کاهش اثرات مضر ناشی از شوری موثر واقع شد.

کلیدواژه ها:

فلفل دلمه ، تنش شوری ، اسپرمیدین ، کاروتنوئید ، طول ریشه ، طول ساقه ، سطح برگ