واکنش فیزیولوژیک ژنوتیپ های عدس به محلول پاشی اسید سالیسیلیک در شرایط آبی و دیم

این پژوهش با هدف مطالعه تأثیرات محلول پاشی اندام های هوایی با اسید سالیسیلیک بر صفات فیزیولوژیک چندژنوتیپ عدس در دو شرایط آبی و دیم در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج به صورت کرت های دو بار خرد شدهدر قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی A آبیاری در دو سطح شامل آبیاری کامل و بدون آبیاری دیم، عامل فرعی B اسید سالیسیلیک و در سه سطح شامل صفرآب مقطر،0/5و1 میلی مولار اسید سالیسیلیک وعامل فرعی فرعی C رقم در چهار سطح شامل رقم محلی سوریه، لاین L1278 ، لاین PI299170 و رقم محلی کردستان بود. نتایجنشان داد که اثر متقابل دو گانه AB آبیاری در اسید سالیسیلیک نشان داد که کاربرد اسید سالیسیلیک در شرایط دیم موجب افزایش تجمع پرولین در برگ های عدس گردید که می تواند نشان دهنده تأثیر اسید سالیسیلیک در ایجاد مکانیسم های مقاومت گیاه به شرایط کم آبی باشد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، اسید سالیسیلیک ، دیم ، عدس ، صفات فیزیولوژیک