بررسی انرژی های تجدید پذیروتجدید ناپذیر درنظامهای کشت چغندرقند جوین

هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه میزان انرژی های تجدید پذیر و تجدید ناپذیر در سه نظام کشت سنتی، نیمه مکانیزه، و مکانیزه چغندر قند در شهرستان جوین بود. داده های مورد استفاده از طریق پرسشنامه، مصاحبه رو در رو و مشاهده از بین 5 کشاورز سنتی کار، 9 مزرعه نیمه مکانیزه و 7 مزرعه مکانیزه جمع آوری شد. مطابق نتایج حاصل از تحلیل داده ها میزان مصرف انرژی های تجدید پذیر در سه روش کشت فوق به ترتیب 34/9987 و 02/23550 و 96/18994 مگاژول در هکتار و میزان مصرف انرژی ها تجدید ناپذیر23/68251 و 71/90877 و 76/96341 مگاژول در هکتار به دست آمد. بیشترین مقدار انرژی های تجدید پذیر در هر سه نظام متعلق به الکتریسته آبیاری و برابر 92/5857 ، 85/20541 و 2/14848 و بالاترین مقدار انرژی های تجدید ناپذیر مربوط به سوخت و معادل 52364 ، 71/71385 و 61/75927 مگاژول در هکتار به دست آمد

کلیدواژه ها:

آب ، انرژی ، چغندرقند ، تجدید پذیر ، تجدیدناپذیر