ارزیابی پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای گندم و روابط همبستگی بین پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای، افزایش وزن، AMEn و TMEn

این پژوهش جهت تعیین پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای(NSP)، انرژی قابل سوخت و ساز پنج واریته گندم (شامل الوند، زرین، سبلان، سرداری و آذر2) و روابط همبستگی بین پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای، افزایش وزن، انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری (AMEn) در جوجه های جوان گوشتی و انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی (TMEn) در خروسهای بالغ، در تابستان 88 در مرکز تحقیقات کشاورزی خلعت پوشان دانشگاه تبریز انجام گرفت. مقادیر NSP واریته های دانه گندم به روش انجلیست تعیین شد. AMEn پنج واریته گندم به روش جیره کامل با استفاده از جوجه گوشتی نر در قالب طرح کاملاً تصادفی تعیین شد. همچنین TMEn پنج واریته گندم در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش تغذیه دقیق سیبالد تعیین شد. نتایج حاصل از تجزیهNSP واریته های دانه گندم نشان داد که دامنه تغییرات مقادیرNSP کل از 44/ 9 تا 96/11 درصد، NSP نامحلول از 10/7 تا40/9 درصد و NSP محلول از 95/1 تا15/3 درصد بود. نتایج حاصل از بررسی روابط همبستگی بیانگر وجود همبستگی منفی بین مقادیر NSP محلول با AMEn و رابطه همبستگی مثبت با TMEn بود که حاکی از تاثیر سن حیوان بر قابلیت هضم NSP محلول و تکامل سیستم گوارشی از نظر آنزیم های تجزیه کننده NSP محلول می باشد. از سوی دیگر بدلیل وجود همبستگی بالا بین افزایش وزن و AMEn نسبت به TMEn ، بایستی در هنگام تنظیم جیره غذایی بر اساس گندم برای طیور جوان گوشتی AMEn محاسبه شده در جوجه های جوان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: انرژی قابل سوخت و ساز (AMEn و TMEn) ، پلی ساکارید های غیر نشاسته ای ، واریته دانه گندم