روایت پذیری موسیقایی غزل سعدی (مطالعه ی موردی چند غزل)

نگارندگان در این جستار، در فضایی کلی، پیوند شعر و موسیقی را در چشم انداز دانش موسیقی مقامی (دستگاهی)، بررسی کرده و آنگاه، وزن منتخب سعدی را در ترازوی مضامین اشعارش، به ویژه غزل های مورد بحث این مقاله، سنجیده و تلاش کرده اند پیام های شاعرانه ی او را، که بیانگر دقیقی برای درک و شناخت شیوه ی سخن وری اوست، در طیف جاذبه ی وزن، در مطالعه آورند، و نقش بهْ گزینی الفاظ را در ترکیب کلام وی، مورد تحلیل قرار دهند. در واقع، این گفتار، به روایت موسیقایی چند غزل سعدی - از میان آنهایی که با موسیقی عرضه گردیده است- می پردازد و با استفاده از روش تحلیل محتوا، با فرض اینکه سعدی خود با موسیقی کهن ایرانی آشنایی داشته و میان ذات شعر و موسیقی پیوندی دیرینه برقرار است، مبانی دیرآشنایی لفظ و لحن را می کاود.

کلیدواژه ها:

غزل سعدی ، موسیقی دستگاهی ، تحلیل موسیقایی ، لفظ ، لحن