انتخاب پیشران

اساس کار موشک ها قانون سوم نیوتن است:هر کنشی، واکنش برابر و در جهت مخالف دارد. برای اینکه موشک ها به سمت جلو خیز بردارند، با یه چیزی به سمت عقب خیز بردارد. آن چیز پیش ران است. پیش ران مادی است که از عقب موشک فضاپیما با فشار خارج می شود و باعث رانش به سمت جلو و نیروی پرتاب می شود. غالباً پیش ران نوعی سوختن است که با یک اکسیدکننده می سوزد تا حجم زیادی از گازهای بسیار داغ تولید کند. این گازها منبسط می شوند، تا جایی که به شدت از عقب موشک خارج شود و نیروی پرتاب یا پیش رانش تولید کنند. مؤلفی است پیش ران، که در فرآیند احتراق اکسیده می شود، سوخت و مؤلفه ای که در این فرآیند جهت اکسید کردن سوخت به کار می رود، اکسیدکننده نامیده می شود. موتور موشک می تواند با ترکیب مقادیر و انواع متفاوت اکسیدکننده از سوخت کار کند. مجموعه سوخت و اکسیدکننده را پیش ران می نامیم. به دلیل دارا بودن منابع مستقل سوخت و اکسیدکننده موتور موشک به خوبی می تواند در محیط خارج از جو کار کند و پیش ران مورد نیاز را تأمین کند با توجه به عملکرد موتور موشک در فضای بدون اکسیژن باید اکسیدکننده را به همراه سوخت در مخازن جداگانه ای ذخیره نمایید. در این مقاله به بررسی انواع اکسیدکننده ها و سوخت ها پرداخته ایم. نسبت های استوکیومتری ، انواع اکسیژن های مایع و یا گازی، سوخت های هیدروکربوریو... مورد بررسی قرار گرفته اند. دمای احتراق حاصل از سوختن سوخت ها و اکسیدکننده ها برای نسبت های ترکیب هیدروکربوریو داده شده است.

کلیدواژه ها:

اکسید کننده ، پیشران ، پیشرانش ، سوخت ، نسبت سوخت به اکسید کننده