بررسی نگاره های استاد محمود فرشچیان با استناد به غزلیات حافظ

غزل های خواجه حافظ شیرازی با مضامین عارفانه و عاشقانه، معرف خوبی از اندیشه ی فلسفی او ست. وی با تفکر ظریف خود، همههست و نیست کائنات را در قلب خود، احساس کرده و در بیانی زیبا، عالم موجود میان دنیای مادی و ماوراء را در قالب شعر به قلمدرآورده است.در زمان معاصر نیز چنین دیدگاه عالمانه ای نسبت به جهان پیرامون، در وجود استاد محمود فرشچیان، دیده می شود. نگرش ژرف وتفکر زیبای این هنرمند در خصوص رسیدن به حقیقت، اساس فکریاو را تشکیل می دهد و با تأمل در آثار او،دیده می شود که مضامینادبی مانند اشعار حافظ را نیز سرلوحه ی کار خود قرار داده است.هدف از نگارش این مقاله، بررسی همخوانی چهار غزل از دیوان حافظ با چهار نگاره از آثار استاد فرشچیان است. هر دو در جستجویکمال هستند؛ یکی با سرودن شعر، و دیگری از طریق نگارگری. این دیدگاه چنان در وجود آنهانقش بسته است که جهان پیرامون وطبیعت آن را به گونه ای دیگر می نگرند. آنها این جهان را نه جهانی مادی بلکه ماورائی می دانند و به همین دلیل هر جزء آن را نشانهای از سوی خالق و تعمق در آن را راهی برای رسیدن به ترقی ذات خود می دانند.همانندی دیدگاه این دو بزرگوار نسبت به عشق زمینی و عشق الهی، محقق را برآن داشت که مطالعه ای بر روی آثار هردو انجام دادهو به مواردی مشابه در هر دو زمینه اشاره کنم، از جمله: ستایش معشوق، که زیبایی او نیز، جلوه ای از جمال و کمال الهی است؛ توجه بهطبیعت و بازیابی روح مقدس نهفته در آن؛ و عروج از عشق زمینی به عشق آسمانی.

کلیدواژه ها:

غزل ، حافظ ، نگارگری ، محمود فرشچیان