معماری بومی مساکن سردسیری منطقه مورد مطالعه شهرستان خوی

معماری بومی هر اقلیم به عنوان میراثی ارزشمند از پیشینیان به ما رسیده و درمواردی به الگوهایی برای معماری جهان تبدیل شده است درمناطق مختلف ناهماهنگی بین شرایط آب و هوای داخل و خارج موجب شده بسیاری از معماران توجه ویژه ای به طراحی مساکنی داشته باشند که علاوه برحفظ هویت بنای بومی منطقه به الگوی ساخت و آسایش انسان درمحیط نیز پرداخته شود دراین مقاله برای دستیابی به الگوی مناسب معماری مناطق سردسیر از روشهای ترجونگ و شاخص دمای موثر استفاده شده است نتایج نشان میدهد در5 ماه از فصول سرد سال استفاده از وسایل گرمازا درطول شبانه روز الزامی بوده و تنها دردوماه مه و سپتامبر شرایط آسایش حرارتی درشبانه روز برقرار است طبق روشدمای موثر نیز درماه های ژوئیه و اوت شرایط عدم آسایش حرارتی از بیوکلیمای گرم برقرار بوده و نیاز به سایه وجود دارد و دربقیه ماه های سال شرایط آسایش دربعضی مواقع از شبانه روز فراهم است.

کلیدواژه ها:

الگوی معماری ، اقلیم سرد ، خوی ، منطقه آسایش ، بومی