شخصیت پردازی در منظومه ی خسرووشیریننظامی

در این منظومه مورد بررسی قرار گرفته است .لحن داستان با توجه به گفتگوی شخصیت های بکار گرفته شده در این اثر متفاوت بوده نظامی در این اثر تحت تاثیر موضوع داستان از لحن احساسی ورمانتیک استفاده کرده است . وی در این منظومه توانسته هماهنگی شخصیت هاوگفتگوها را به بهترین شکل در راستای مضمون آفرینی به کار بگیرد.همچنین پس از بررسی وتحلیل عنصر شخصیت پردازی که یکی از پر کاربرد و رایجترین عناصر در غالب آثار ادبی است، به این نتیجه رسیده ایم که وی به بهترین نحو از این عنصر استفاده کرده است

کلیدواژه ها:

نظامی ، خسرو و شیرین ، شخصیت پردازی