بررسی تنوع ژنتیکی خیار دریایی Holothuriaparva در خلیج فارس با استفاده از روش PCR-RFLP

در این مطالعه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی خیار دریایی گونه Holothuriaparva با روش PCR - RFLP تعداد 28 نمونه از 2منطقه بوشهر و بندر لنگه جمع آوری گردید و در اتانول 96% تثبیت و به آزمایشگاه بیوتکنولوژی انتقال داده شد. استخراج DNA به روش CTAB انجام گردید و کیفیت و کمیت DNA استخراجی با الکتروفورز ژل آگارز و دستگاه بیوفتومتر سنجیده شد. تکثیر ژن سیتوکروم اکسیداز با استفاده از یک جفت آغازگر صورت گرفت و DNA به وزن 800bp به دست آمد. هضم محصولات PCR با استفاده از 4 آنزیم BamHI ، EcoRI ، Mse و HincII انجام شد و محصولات هضم روی ژل پلی اکریل آمید الکتروفورز گردید. نتایج حاصل از انالیز نشان دهنده وجود 4 هاپلوتایپ در دو ایستگاه مورد نظر بود. از 4 هاپلوتایپ مشاهده شده، 3 هاپلوتایپ BCBB ، CBAA و ABAA با فراوانی 2،6 و6 در بوشهر و 2 هاپلوتایپ BCBB و BAAB درلنگه با فراوانی 9 و 5 مشاهده گردید که در این میان هاپلوتایپ های CBAA،ABAA خاص بوشهر و هاپلوتایپ BAAB مختص لنگه بود، هاپلوتایپ BCBB نیز به طو رمشترک در هر دو منطقه مشاهده گردید. شده میزان فاصله ژنتیکی براساس Nei و میزان Fst در دو منطقه مورد مطالعه به ترتیب 0/372 و 0/129 به دست آمد که حاکی از تمایز ژنتیکی متوسط بین مناطق مذکور است. این پژوهش می تواند زمینه اطلاعاتی مفیدی برای این مناطق فراهم کرده و از آمار به دست آمده می توان در جهت حفاظت و مدیریت این گونه در این مناطق استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

اHolothuriaparva ، PCR-RFLP ، ساختار ژنتیکی