بررسی تنوع و تراکم پارو پایان راسته کالانوئید (Copepoda: Calanoida) در اب های ساحلی خوزستان

هدف از این تحقیق شناسایی و بررسی تنوع و تراکم پارو پایان راسته کالانوئید در آب های ساحلی خوزستان واقع در شمال خلیج فارس بود. نمونه برداری از پارو پایان از نواحی انتخابی رودخانه اروند، ساحل بحرکان، چوئبده و خور دورق(شمال غرب خلیج فارس) توسط تور پلانکتون با چشمه 300 میکرومتر از چهار ایستگاه به صورت افقی در اردیبهشت ماه 1392 انجام گردید. فاکتورهای فیزیک و شیمیایی دما، شوری، اسیدیته، اکسیژن محلول، هدایت الکتریکی، کدورت، نیترات وفسفات در هر ایستگاه مورد سنجش قرار گرفت. در این مطالعه 13 گونه از پارو پایان کالانوئید شناسایی شدکه از این میان گونه Acartia ohtsukai با فراوانی نسبی 68% غالب بود. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که اکسیژن محلول و نیترات بیش ترین تاثیر را بر تراکم پارو پایان راسته کالانوئید دارد(p<0/01) محدوده شاخص تنوع شانون(1/17-0/70) بود که بیشترین میزان آن در ایستگاه 3 محاسبه شد. محدود شاخص سیمیسون(0/56-0/21) و بیشترین میزان ان در ایستگاه 1 بود. نتایج این تحقیق نشان می دهد در آب های خوزستان حداقل گونه از پارو پایان وجود دارد که گونه Acartia ohtsukai گونه غالب ایستگاه های مختلف است. سواحل خور دورق دارای بیشترین تنوع پارو پایان می باشند. مهم ترین فاکتور موثر بر پراکیندگی پارو پایان اکسیژن محلول و نیترات می باشد.

کلیدواژه ها:

وزستان ، شاخص فاکتورهای فیزیک و شیمیایی ، کالانوئید ، Acartia ohtsukai