سازگاری جوانان با دانشگاه و رابطه آن با حمایت اجتماعی؛ بررسی موردی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اصفهان)

انتقال به دانشگاه یکی از حساس ترین وقایع زندگی جوانان و همراه با استرس های مختلفی است. سازگاری با دانشگاه لازمه عملکرد مناسب دانشجویانتلقی شده و با متغیرهای مختلفی ارتباط دارد . هدف مقاله حاضر بررسی سازگاری با دانشگاه و رابطه آن با حمایت اجتماعی دانشجویان است . اطلاعاتتحقیق بر اساس تحقیق پیمایشی از میان 200 دانشجوی دختر و پسر دانشگاه اصفهان جمع آوری شده و ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه سازگاری بادانشگاه بیکروسریک (1986، 1989 و 1999 ) و مقیاس چندگانه حمایت ، اجتماعی ادراک شده زیمت، داهلم، زیمت و فرالی ( 1988 و 1990 ) می باشد. پایا یی ابزار برای کل ، پسران و دختران به ترتیب 0/873، 0/846 و 0/895 محاسبه شده است. میزان سازگاری با دانشگاه در سطح متوسط و سازگاری فردی (عاطفی و هیجانی) درسطح زیاد ولی سازگاری سه حوزه آکادمیک ، اجتماعی و دلبستگی نهادی در سطح متوسط ابراز شده است. حمایت اجتماعی نسبتاً زیاد است. رابطه معناداری بین سازگاری با دانشگاه و حمایت اجتماعی وجود دارد (r=0/38). تفاوت معناداری بین دختران و پسران در سازگاری با دانشگاه و همچنین حمایت اجتماعی وجود نداشته است.

کلیدواژه ها:

س ازگاری اجتماعی ، دانشگاه اصفها ن ، حمایت اجتماعی ، سازگاری دانشجویان