مدیریت کیفیت در مراکز رشد فناوری

رویکرد جدید کشور به توسعه علمی، زمینه طرح نهادهایی همچون پارک ها و مراکز رشد فناوری را فراهم کرده است. افزایش قابل توجه این مراکز در سال های اخیر، از یک سو می تواند نویدبخش حرکتی جدید در توسعه فناوری، و از سوی دیگر زمینه ساز پیوند بین علم و عمل باشد. در عین حال، حفظ و ارتقای عملکرد مراکز رشد، از جمله دغدغه هایی است که در مرحله راه اندازی و تثبیت آنها وجود دارد. با این حال ممکن است عملکرد ضعیف این تهادهای نوپا تجربه جدید را به کلی با شکست روبرو سازد. مفهومی چون کیفیت در سازمان ها و بخش های مختلف سازمانی تعاریف متعدد و متفاوتی دارد. یکی از تعاریف پذیرفته شده برای کیفیت ، میزان تامین خواسته ها و انتظارات مشتریان می باشد. این مفهوم هم می تواند برای مشتریان بیرونی یک سازمان و هم برای فرایندهای داخلی مصداق پیدا کند. در این صورت به طور کلی مدیریت کیفیت حول شناسایی مشتری، شناسایی خواسته های مشتریان، فراهم کردن زمینه های تحقق خواسته ها و ارزیابی و بازنگری این مراحل متمرکز خواهد شد. مشتریان اصلی یک مرکز رشد را موسسه های نوپای متقاضی یا مستقر در آن مرکز تشکیل می دهند. با این حال، این موسسه ها خود به عنوان یکی از بازیگران فعال در فرایند رشد عمل می کنند. خدمات اصلی قابل ارائه در مراکز رشد شامل خدمات مشاوره، آموزش، فنی، اداری و بازاریابی می شود. تعیین مولفه های کیفیتی این خدمات مستلزم شناسایی معیارها و خواسته های موسسه های فناور می باشد. این مولفه ها باید به عنوان مبنایی برای ارزیابی، کنترل و بهبود کیفیت در مراکز رشد در نظر گرفته شوند. در این مقاله، با توجه به ملاحظات خاص مراکز رشد فناوری مراحل مذکور در فرایند مدیریت کیفیت بررسی خواهد شد.