طرح برشی از عدالت در افلاطون و راولز

از جمله مباحث پایدار و نامیرای فلسفه سیاسی و اخلاق موضوع عدالت است. از این رو در این باب فلاسفه در دوران های مختلف و با رویکردهای متفاوت به این مهم پرداخته اند. مقاله حاضر به صورت خاص، دو فیلسوف متعلق به دو دوره متفاوت یعنی افلاطون و راولز را که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم اما مؤ ثر دغدغه عدالت داشته اند، بر گزیده است مبنای انتخاب این دو متفکر این است که آ ن ها فراتر از فردیت خود نماینده و بیانگر دو مدل متفاوت و به تعبیر جزئی تر متقابل در عرصه فلسفیدن عدالت هستند . بر این اساس در تک نگاشت حاضر در پی آ ن هستیم که با تمرکز بر بخش مقایسه پذیر دو اثر «سیاست» افلاطون و «نظریه درباب عدالت» راولز به طرح برشی از اندیشه آ ن ها در مورد عدالت بپردازیم . با انجام این کار در می یابیم که افلاطون از درون انسان مبحث عدالت را شروع م ی کند، و در مقابل راولز از بیرون انسان بحثعدالت را پیش می کشد.

کلیدواژه ها:

افلاطون ، انصاف ، جامعه ، راولز ، عدالت