تحلیلی محتوایی بیست سال بازنویسی مثنوی برای کودکان و نوجوانان 1389-1369

پژوهش حاضرباهدف مطالعه داستاانهای بازنویسی شده ازمثنوی برای کودکان ونوجوانان درسالهای 1369تا1389 و شناسایی مشکلات آنها باتوجه به معیارهای بازنویسی صورت گرفته است روش به کارگرفته دراین پژوهش تحلیل محتواست نمونه اماری شامل 63 داستان مثنوی است که بااستفاده ازنمونه گیری تصادفی نظام مند ازبین 160 داستان انتخاب شده است برای گرداوری داده های پژوهش ازسیاهه ای استفاده شده که نویسنده آن را طراحی کرده است تشویق نکردن مخاطب به شناخت مثنوی تقویت نکردن حس کنجکاوی درپیگیری داستان تعیین نکردن موقعیت داستان بازنویسی درمثنوی بی توجهی به مضامین اصلی قصه ها دربافت مثنوی استفاده نکردن ازادبیات مثنوی درداستان رعایت نکردن اصول و قواعد دستوری املایی رسم الخطی و اصول مهم ساده نویسی همچنین کاربرد واژه ها و اصطلاحات دشوار متون کهن بدون شرح و توضیح استفاده ازتصاویر غیرجذاب ضعف درطراحی و بی بهره بودن تصاویر ازارزش هنری نداشتن صفحه ویژه معرفی مثنوی نداشتن واژه نامه درمواردی که لازم و طرح جلد وصفحه ارایی نامناسب دربرخی کتابها ازمهمترین مشکلات بازنویسی ها ازنظر کیفیت محتوا ساخت و پرداخت زبان تصویر و شیوه ارایه است

کلیدواژه ها:

بازنویسی ، ادبیات کودکان ونوجوانان ، مثنوی مولوی و تحلیل محتوا