معماری درکنارطبیعت تعامل فضای آموزش معماری با طبیعت در تأمین نیاز روانی دانشجویان دو دانشگاه در اصفهان

به دلیل گرایش ذاتی وفطری انسانها درتعامل با طبیعت و تاثیرات قابل توجه ارتباط با طبیعت درروح و جسم آدمی بشر همواره به دنبال ایجاد یک رابطه منطقی و مناسب میان فضای درون و طبیعت بیرون بوده است در راستای تحقیقات صور تگرفته در رابطه با تأثیرات طبیعت بر بهبود روند آموزشی و نقش آرام شبخش ارتباط با طبیعت بر جسم و روان آدمی، بررسی کیفیت تعامل با طبیعت در مکا نهای آموزشی ضروری به نظر م یرسد. درگیری مداوم و گذراندن بخش زیادیاز اوقات تحصیل در فضای آتلیه سبب شده این فضا نقش مهمی در فرایند آموزشی دانشجویان معماری بازی کند. این نوشتار با روشتوصیفی پیمایشی کیفیت و نحوه ارتباط با طبیعت را از دیدگاه دانشجویان سال چهارم در دو دانشگاه هنر اصفهان مورد سؤال قرار داده و تأثیر آن را بر نیازهای ذهنی و روانی آنها بررسی کرده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که ارتباط با طبیعت زنده در مقایسه با طبیعت مصنوع یا طبیعت مصور از دیدگاه دانشجویان اهمیت بیشتری در تأمین نیازهای روانشناختی آنها در ارتباط با فضای آتلیه بازی میک ند.

کلیدواژه ها:

تعامل با طبیعت ، آتلیه طراحی ، دانشجویان معماری ، محی طهای طبیعی ، نیازهای روانشناختی