رودخانه خشک تبریز، محور پایداری شهرراهبرد احیای زیرساخت های طبیعی در سازمان فضایی شهر

حضور طبیعت در شهر موهبتی است که شهرها با شناخت و نقش دهی به مؤلفه های طبیعی بستر خود می توانندبه پایداری برسند. طبیعت شهرها گاه چنان تأثیر مستقیمی بر ساختار، منظر و موقعیت استقرار شهرها داردکه ارتقای کیفی و تبیین آن می تواند راهگشای بخشی از مشکلات عدیده این شهرها باشد. این موضوع در مورد رودخانه های فصلی یا دائمی شهر و به ویژه رودخانه خشک تبریز صادق است بهطور یکه مدیریت صحیح آن،نقش مهمی در کنترل کیفیت منظر شهری برعهده خواهد داشت. «مهرا نرود » قوری چای در کنار باغ های شهر باغ های چایکنار به عنوان مؤثرترین عنصر بر موقعیت استقرار هسته اولیه شهر و استخوانبندی آن در دوره هایتاریخی، عامل اصلی تعادل و پایداری بوده است. در این مقاله سعی شده تا راهکارهایی برای باز زنده سازی این دو نقطه عطف طبیعی در جهت ارائه الگویی برای پایداری شهر ارائه شود

کلیدواژه ها:

رودخانه خشک تبریز ، باغ های چایکنار )رودکنار( ، نقطه عطف طبیعی ، منظر شهری ، پایداری