بررسی تجربی و عددی تأثیر شکل جوش در انتهای اتصال سپری بر تنش های پسماند

جوش ماهیچه ای به شکل اتصالات سپری و لب به لب در سازه های فولادی به صورت گسترده استفاده می شود . بنابراین تخمین میزان و نحوه توزیع تنش هایپسماند در این اتصالات ضروری به نظر می رسد . در تحقیق حاضر توزیع تنش های پسماند مربوط به یک اتصال سپری مور د بررسی قرار گرفته است . انتهای اتصال بهسه حالت مختلف ناقص، کامل با انحنا و بدون انحنا جوش کاری شده است . تحلیل عددی با روش اجزاء محدود و تحلیل تجربی با استفاده از روش سوراخ کاری مرکزی انجام شده است . نتایج عددی و تجربی مطابقت مطلوبی دارند . جوش کامل باعث کاهش تنش های پسماند طولی در ناحیه میانی اتصال و افزایش تنش های پسماند عرضی در ناحیه انتهایی می شود.

کلیدواژه ها:

اتصال سپری ، جوش کامل و ناقص ، تنش پسماند ، سوراخ کاری مرکزی ، روش المان محدود