ارزیابی آزمون حساسیت به نالیدیکسیک اسید جهت غربالگری سویه های بالینی سالمونلا با حساسیت کاهش یافته به سیپروفلوکساسین

زمینه و اهداف: فلوئوروکینولون ها به ویژه سیپروفلوکساسین به عنوان آنتی بیوتیکهای انتخابی عفونت های سالمونلایی مطرح شده اند. اما موارد متعددی از شکست درمان با سویه های کاهش حساسیت یافته به سیپروفلوکساسین گزارش شده، که رو به افزایش است. این سویهها براساس استاندارد Clinical and Laboratory Standards Institute CLSI در محدوده حساس MIC 1≥μg/ml قرار دارند که در نتیجه شناسایی آن ها با چالش جد ی مواجه است. اکنون به توصیه CLSI در بسیاری از کشورها از نالیدیکسیک اسید دیسک دیفیوژن آگار، جهت شناسایی این سویه ها استفاده می شود. هدف این مطالعه تعیین کارایی نالیدیکسیک اسید دیسک دیفیوژن آگار در غربالگری سویه های سالمونلا با حساسیت کاهش یافته به سیپروفلوکساسین و اندازه گیری MIC سیپروفلوکساسین برای تایید کارایی این روش بود. روش بررسی: سویه های سالمونلا طی سالهای 87-86 از مناطق مختلف کشور جداسازی و با روشهای بیوشیمیایی و سرولوژیک شناسایی شدند. حساسیت به نالیدیکسیک اسید و سیپروفلوکساسین توسط روش دیسک دیفیوژن آگار انجام شد و MIC سیپروفلوکساسین با روش E.test اندازه گیری گردید. از 53 سویه، 28 سویه 8/52٪ به روش دیسک دیفیوژن آگار، مقاوم به نالیدیکسیک اسید بودند. در این روش تمام سویه ها نسبت به سیپروفلوکساسین حساسیت نشان دادند اما در اندازه گیری MIC ، 8سویه 15٪ حساسیت کاهش یافته داشتند. ، سویه های اخیر در روش دیسک دیفیوژن آگار مقاوم به نالیدیکسیک اسید بودند که شناسایی آن ها با روش سیپروفلوکساسین دیسک دیفیوژن آگار مقدور نبود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تست حساسیت به نالیدیکسیک اسید م یتواند به عنوان یک شاخص استاندارد برای غربالگری سویهی سالمونلا با حساسیت کاهش یافته به سیپروفلوکساسین مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

سالمونلا ، سیپروفلوکساسین ، نالیدیکسیک اسید ، تست حساسیت آنتی بیوتیکی