اثر آنتی بیوتیک های کینولونی بر بیوفیلم های تولید شده بوسیله سویه های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت ادراری

سلولهای باکتری استافیلوکوکوس ایپدرمیدیس بطور طبیعی برروی پوست و غشاهای مخاطی بدن انسان زندگی میکند و نیز یکی از عوامل مهم عفونت های nosocomial عفونت های بیمارستانی می باشد. توانایی تشکیل بیوفیلم نقش مهمی در ویرولانس این باکتری دارد. کینولون ها از دسته آنتی بیوتیک هایی هستند که برای سالیان متمادی برای درمان عفونت های ادراری ایجاد شده توسط استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به کار برده شده اند. با توجه به مقاومت برتر سلولهای ساکن ساختارهای بیوفیلمی نسبت به آنتی بیوتیک ها در مقایسه با سلول های پلانکتونیک مطالعه مقاومت بالای سویه های بومی مولد بیوفیلم استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس هدف این بررسی قرار گرفت.در این پژوهش، ١٠ ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدی س بومی از بیماران مبتلا به عفونت ادراری جدا شد و همچنین سویه استاندارد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس PTCC1435به عنوان کنترل به کار رفت. شناسایی ایزوله ها بوسیله آزمایش های مورفولوژیک و بیوشیمیایی مورد تایید قرار گرفت . به دنبال آن آزمون های سنجش حساسیت باکتری علیه ٣ آنتی بیوتیک کینولونی سیپروفلوکساسین CPافلوکساسین OFX و نالیدیکسیک اسیدNA به دو روش دیسک گذاری (Kirby – Baure) و تهیه غلظت در لوله Broth dilution test)انجام شد.استافیلوکوکوس اپیدرمیدی س افزایش مقاومت در مقابل آنت ی بیوتیک های کینولونی مختلف در ساختار بیوفیلم نسبت به شکل پلانکتونیک نشان دا د . نتایج حاصل از این پژوهش برروی سویه های بومی بانتایج حاصل ازپژوهشهای مشابه دردیگر سویه ها همخوانی دارد و بر مصرف دوز کافی آنتی بیوتیک ها در درمان عفونت های ادراری ناشی ازبیوفیلم تاکید دارد

کلیدواژه ها:

باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس ، بیوفیلم ، عفونت اداری ، کینولون