نقش الگوی تدریس بدیعه پردازی در خلاقیت هنری و تفاوت آن دردختران و پسران

زمینه: الگوی تدریس بدیعهپردازی، روشی است که یادگیرندگان را برمیانگیزد تا ایدهها یاافکاری نو و خلاق را بپرورانند و ارائه کنند. این روش به فرد فرصت ابتکار میدهد تا امکانات مورد نیاز برای ابراز خویشتن را بررسی کند و در رویارویی با مسائل از راهحلهای نوین بهره گیرد.هدف: بررسی تأثیر الگوی تدریس بدیعه پردازی بر خلاقیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی در درسهنر.روش: تعداد 60 دانش آموز( 30 دختر و 30 پسر) پایه چهارم ابتدایی شهر تهران انتخاب شدند. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل در دو جنسپسر و دختراست که به صورت نمونهگیری در دسترس برای گروه آزمایشی و نمونه گیری تصادفی برای گروه کنترل صورت گرفت. برای گردآوری اطلاعات از فرم ب آزمون خلاقیت تورنس استفاده شد.دادههای این پژوهشبا تحلیل کوواریانسو آزمون تی مستقل تحلیل شد.یافتهها: نتایج نشان داد که الگوی تدریس بدیعهپردازی بر خلاقیت و عملکرد تحصیلی در درس هنر دانش آموزان دختر و پسر تأثیر دارد. همچنین الگوی تدریس بدیعه پردازی بر مؤلفههای خلاقیتتورنسشامل سیالی، انعطاف، ابتکار و بسط دانش آموزان پسر و دختر نسبت به هم تفاوت معنیداری ایجاد نمیکند. به بیانی دیگر، اگر چه میزان خلاقیت دانشآموزان دختر در درس هنر بیشتر ازدانش آموزان پسر است، اما این افزایش در هر دو جنستقریباً به یکاندازه است. بحث و نتیجه گیری: روش بدیعه پردازی در پرورش خلاقیت هنری مناسب است ولی در دو جنس تأثیر یکسانی دارد.

کلیدواژه ها:

بازیهای وانمودی ، شعر ، خلاقیت ، کودکان