تاثیر سرمایه انسانی بر ریسک نقدینگی بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مدیریت نقدینگی یکی از بزرگ ترین چالش هایی است که سیستم بانک داری با آن روبرو است. دلیل اصلی این چالش این است که بیشتر منابع بانک ها از محل سپرده های کوتاه مدت تامین مالی می شود. علاوه بر این، تسهیلات اعطایی بانک ها صرف سرمایه گذاری در دارایی هایی می شود که درجه نقد شوندگی نسبتاً پایینی دارند. وظیفه اصلی بانک ایجاد توازن بین تعهدات کوتاه مدت مالی و سرمایه گذاری های بلند مدت است. نگهداری مقادیر ناکافی نقدینگی بانک را با خطر عدم توانایی در ایفای تعهدات و در نتیجه ورشکستگی قرار می دهد. نگهداری مقادیر فراوان نقدینگی، نوع خاصی از تخصیص ناکارآمد منابع است که باعث کاهش نرخ سوددهی بانک به سپرده های مردم و در نتیجه از دست دادن بازار می شود موضوع پژوهش بررسی تاثیر سرمایه انسانی بر ریسک نقدینگی بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. جامعه مورد مطالعه شامل بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (12 بانک فعال در طی 5 سال) بوده و قلمرو زمانی پژوهش شامل یک دوره پنج ساله بر اساس صورتهای مالی سال های 1388 الی 1392 بانکهای مورد مطالعه است. به طور کلی در این پژوهش برای تدوین ادبیات و پیشینه پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شده است و برای آزمون فرضیه های پژوهش از داده های مندرج در صورت های مالی بانک و نرم افزارهای ره آورد نوین و از سایت های مرتبط متعلق به بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بهره گرفته شده است.این پژوهش شامل سه فرضیه می باشد که جهت آزمون فرضیات از آزمون رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است. متغیر مستقل در این پژوهش سرمایه انسانی می باشد که از مدل پالیک(2004) جهت اندازه گیری آنها استفاده شده است، متغیرهای وابسته نیز نسبت تسهیلات به سپرده، نسبت تسهیلات بلند مدت به سپرده بلند مدت و نسبت موجودی نقد به سپرده می باشد. با توجه به نتایج آزمون فرضیات پژوهش، کارایی سرمایه فکری و اجزاء آن (کارایی سرمایه انسانی و کارایی سرمایه ساختاری و کارایی سرمایه فیزیکی) بر نسبت تسهیلات به سپرده، نسبت تسهیلات بلند مدت به سپرده بلند مدت و نسبت موجودی نقد به سپرده بانکها تاثیر مثبت معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، ریسک نقدینگی