بهبود کانال مخابراتی MIMO با استفاده از مدل دو حلقه ای توسعه یافته

بسیاری از کاربردهای جدید علم مخابرات مانند شبکه های Ad-Hoc سیار، سیستم های هوشمندحمل و نقل و شبکه های سلولی مبتنی بر مخابرات رله نیازمند یک ارتباط مستقیم بین یک فرستندهسیار و یک گیرنده سیار هستند. در سیستم ارتباط سیار، مشخصه های آماری کانال مخابراتی سیار، بهواسطه تحرک فرستنده و گیرنده، متفاوت از کانال مخابراتی در سیستم های نیمه سیار است. از سویدیگر، عملکرد سیستم های بیسیم به وسیله ی پدیده های انتشار از جمله محو شدگی، تداخل همکانال، تداخل بین سمبل ها و.... کاهش می یابد. یکی از روش های مورد استفاده برای رفع مشکلاتکانال مخابراتی و همچنین افزایش نرخ اطلاعات، استفاده از چندین آنتن در فرستنده و گیرنده یا بهاصطلاح سیستم MIMO می باشد. در این سیستم ها می توان با استفاده از پردازش های فضا- زمان به مشکلات کانال بیسیم غلبه کرد. به منظور طراحی و پیاده سازی یک سیستم مخابراتی بیسیممطلوب و با عملکرد مناسب، از جمله سیستم های MIMO و پیش بینی عملکرد آنتن تحت یکرویکرد مشخص، ضروری است که مدل های کانال بیسیم برای سناریوهای مختلف در دسترسباشد. در این مقاله ضمن معرفی و دسته بندی مدل های موجود کانال MIMO ، یک مدل برای کانالسیار MIMO در حالت پراکندگی ایزوتروپیک ارائه خواهد شد. این مدل مبتنی بر مدل توسعهیافته دو حلقه ای تک انعکاسی است. برای مدل پیشنهادی تابع همبستگی زمان- فضا متقابل (STCCF) به صورت فرم بسته به دست آورده خواهد شد. همچنین مدل شبیه سازی قابلتحقق، ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

کانال مخابراتی MIMO ، مدل دو حلقه ای توسعه یافته ، پراکندگی ایزوتروپیک