مروری بر روش های زمان بندی در محاسبات ابری

به روند تخصیص منابع به فرآیندها، زمان بندی گفته میشود. محاسبات ابری، یک سیستم توزیع شدهدر بستر اینترنت است که با هدف مهاجرت یا ارسال وظایف پیچیده و سنگین، برای اجرا در ماشین-های راه دور و به اشتراک گذاری منابع نرم افزاری و سخت افزاری موجود توسعه یافته است. بنابراین،زمان بندی در بستر محاسبات ابری، عبارتست از نحوه و چگونگی توزیع وظایف از نظر کمی وکیفی، در ماشین های مجازی موجود و برخط، با هدف کاهش زمان انتظار و زمان اتمام انجام کلیهکارها که یکی از چالش های مهم در محاسبات ابری است. در این مقاله، روش های رایج زمان بندیدر محاسبات ابری، از جمله روش مبتنی بر الگوریتم اجتماع ذرات و نیز روش جستجوی عمقیتوصیف و بررسی شده و مزایا و معایب آنها بیان میشود. بررسی دقیق چگونگی عملکرد و نیز نقاطضعف و قوت روش های زمان بندی موجود، امکان توسعه روشهای جدید و بهینه تر را به نحوموثری، ممکن و آسان می کند. بررسی نتایج حاصل از مقایسه کارآیی روش ها، نشان می دهد کهالگوریتم های تکاملی طرح زمان بندی بهینه تری را ارائه می کنند اما زمان اجرای بیشتری نسبت بهالگوریتم های ناآگاهانه برای جستجو تلف می کنند.

کلیدواژه ها:

زمان بندی ، محاسبات ابری ، الگوریتم های تکاملی ، جستجوی ناآگاهانه ، بهینه سازی