ارزیابی کارایی منطق فازی در شبکه های حسگر بی سیم ناهمگن

شبکه های حسگر بیسیم شامل تعداد زیادی گره های حسگر ریز که با باتری تغذیه می شوند است که دارای محدودیت هاییدر حافظه، پردازش و توانایی های ارتباطی می باشند. گره ها گزارشات خود را به یک مرکز پردازش که ایستگاه پایه نامیدهمی شود ارسال می کنند. این ارسال و دریافت ها انرژی بسیار بیشتری در مقایسه با پردازش اطلاعات مصرف می کنند. درطراحی پروتکل ها و کاربردها برای چنین شبکه هایی میزان مصرف انرژی به منظور افزایش طول عمر شبکه باید مدنظر قرارگیرد. در کاربردهای واقعی معمولا ما با شبکه های ناهمگن بیش از شبکه های همگن سروکار داریم. در این مقاله پروتکلیبرای شبکه هایی با ناهمگونی در انرژی اولیه ارائه خواهد شد. ما پروتکل مسیریابی خوشه بندی توزیع شده(LEACH (Low Energy Adaptive Clustering Hierarchy را در سیستم های ناهمگن تحلیل خواهیم کردسپس تاثیر ناهمگونی در افزایش طول عمر شبکه بررسی خواهیم نمود. به علت مشکلاتی که در روش LEACH بود ماباید روشی را ایجاد کنیم تا به مدل های احتمال وابسته نباشد ما از یک سیستم فازی با ورودی های مناسب برای غلبه برمشکل LEACH استفاده می کنیم . نتایج شبیه سازی نشان می دهد این شیوه در محیط های ناهمگن مصرف انرژی را کاهشو موجب افزایش طول عمر شبکه می گردد.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بیسیم ، سیستم ناهمگن ، منطق فازی ، کارایی انرژی