بررسی روایت داستانی و روایت تاریخی در رمان های احمد محمود

منطق زندگی بشر، پیش از آن که علی و معلولی باشد، داستانی – روایی است. هر داستان، روایتی است از رویدادها که در برهه ای از زمان بازگو می شود یا نمایش داده می شود. داستان نویس، همه عناصر روایی را در کنار هم و بر روی زنجیره ای از حوادث خیالی یا تاریخی به خدمت داستان در می آورد. یکی از نویسندگان واقع گرای معاصر است که توانسته است تحولات اجتماعی وتاریخی معاصر رابا چاشنی خیال و با بهره گیری از شگردهای روایی، به صورت زیبا و هنری روایت کند. در این مقاله، تلاش می شود با بررسی دو مقوله فکری – زبانی که در آثار مکتوب تجلی می یابد به معرفی و تبیین دریچه تازه ای در نقد ادبی بپردازیم؛ برای رسیدن به این منظور، پس از بحث مقدماتی در مورد روایت شناسی به معرفی روایت داستانی و تاریخی و سپس سبک احمد محمود پرداخته شده است و با آوردن نمونه هایی نمود این دو گونه روایی را براساس چند شگرد روایی، نشان خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

روایت ، روایت تاریخی ، روایت داستانی ، احمد محمود