از نقض قوانین تا معضلات اجرایی مالکیت معنوی

حقوق مالکیت معنوی، مفهوم حقوق ی نوین است که ازفعالیت ها ومحصولات فکری درزمینه های تجاری، علمی ، ادبی وهنری حمایت می کندوشامل دوبخش مالکیت صنعتی ومالکیت ادبی توهنری است. دربخش مالکیت صنعتی عمدتا حق اختراع ، علائم صنعتی وتجارتی، طرح های صنعتی ونشانه های جغرافیایی مطرح می شود، ودربخش مالکیت ادبی وهنری، حقوق مولفان ، مصنفان، هنرمندان و پدیدآورندگان نرم افزاارهای رایانه ای وحقوق جانبی مربوط به کپی رایت که شامل آثاردیداری وشنیداری می باشد، مورد بررسی قرارمی گیرد. دراعلامیه ی جهانی حقوق بشر ومیثاق بین المللی حقوق اقتصادی اجتماعی وفرهنگی و مدنی وسیاسی بهره مندی ازمنافع مادی ومعنوی ولزوم اتخاذ تدابیر مناسب توسط دولتها جهت تامین، حفظ، توسعه وترویج آثارادبی وهنری موردتاکید قرارگرفته است. وبرگزاری چندین کنوانسیون جهانی و منطقه ای دراین رابطه ، گویای توجه جهانی نسبت به این مساله است .درجمهوری اسلامی ایران نیز دررابطه با حمایت ازحقوق مالکیت معنوی قوانین متعددی، به تصویب رسیده است. دراین مقاله پس ازتعریف ((حقوق مالکیت معنوی)) به توصیف وتببین اهم جنبه های حقوق مالکیت معنوی، پیشینه حقوق مالکیت فکری درجهان، پیشینه حقوق مالکیت فکری درایران، مراجع بین المللی وداخلی حقوق مالکیت فکری و نهایتا به قوانین ومقررات داخلی ایران درزمینه حمایت از مالکیت فکری پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

مالکیت معنوی (فکری ) مالکیت صنعتی ، مالکیت ادبی هنری ، قوانین وسازمان جهانی مالکیت فکری