رویکردهای حکمروایی شهری و ضرورت آن در مدیریت نظام توزیع فضایی شعب شبکه بانکی کلان شهر رشت

محتوی مقاله حاضر از یک سو بر حکمروایی شهری و از سوی دیگر ضرورت آن در نظام توزیع جغرافیایی واحدهای شبکه بانکی شهر رشت را بررسی می کند. شدت یافتن روز افزون مقیاس، گستردگی، پیچیدگی مسائل شهرها و آشکار شدن بی کفایتی سیستم های سنتی بوروکراتیک و تصمیم گیری از بالا به پایین سبب شده است تا حامیان منافع و مدیریت شهری در پی تحقق توسعه پایدار در مدیریت شهری باشند و در زمان حاضر رویکرد حکمروایی خوب شهری را به عنوان اثر بخش ترین، کم هزینه ترین و پایدارترین شیوه اعمال مدیریت معرفی نموده اند. پس شناسایی و بررسی عوامل مؤثر بر توزیع فضایی واحدهای بانکی در مدیریت شهری حائز اهمیت است و می تواند راهنمای مناسبی برای تدوین استراتژی ها و تصمیم گیری های سازگار به منظور توسعه و مدیریت جامع توزیع شبکه بانکی در حوزه های جغرافیایی مختلف شهر باشد. نظام مالی در مدیریت شهری از اهمیت و حساسیت خاصی برخوردار است در این راستا هانس بوبک معتقد بود حیات و زندگی شهری در ایران به انباشت سرمایه وابسته است و شهرها پایگاه اصلی حکومت و دولت می باشند و براساس نظریه دولت و شهرنشینی در ایران این دولت است که با تجاری کردن پول و سرمایه در شهرها از طریق نظام بانکی گستره ای که در اختیار دارد به توسعه شهر و شهر نشینی کمک می کند. نتایج این پژوهش که حاصل از مشاهدات میدانی و سنجش شاخص های متعدد در زمینه توزیع فضایی بانک ها در شهر رشت، حاکی از پایین بودن میزان مدیریت و کمروایی شهری در این شهر است. یافته های حاصل از بررسی نشان می دهد که اغلب واحدهای بانکی در میادین اصلی شهر، خیابان های ویترینی، مراکز تجاری و خیابان های اصلی حضور دارند و مناطقی نیز یافت می شود که هیچ واحد بانکی در آن حضور ندارد و برعکس در برخی مناطق، واحدهای بانکی در مجاورت یکدیگر و یا با حداقل فاصله و تشکیل کلونی از بانک ها نقش همسایه را ایفا می کنند.

کلیدواژه ها:

دولت ، مدیریت پایدار شهری ، حکمروایی شهری ، شهرنشینی ، توزیع فضایی ، بانک و انباشت سرمایه