پیشگیری از فرسودگی شغلی امدادگران در بلایا

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 981

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INDM07_003

تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1394

چکیده مقاله:

حوادث و بحران ها بر ابعاد مختلف وجود انسان ها اثر می گذارند. این ابعاد عبارتند از: جسم، فکر، رفتار، احساس و عاطفه. پس از بلایا افراد درمعرض عوامل استرس زای متعددی قرار می گیرند. این عوامل عبارتند از انواع آسیب های جسمی که باعث درد و ناراحتی می شود، نداشتن محل امن برای آسایش واستراحت، نبود مواد غذائی لازم برای رفع گرسنگی و تشنگی، مواجهه با صحنه-های دلخراش از قبیل جنازه اقوام و آشنایان معمولاً چنین تصور می شود کـه امـدادگران آنچـه را باید در هر موقعیت امدادی صورت پذیرد می داننـد این باور موجب می شـود تـا تصـور کنـیم امـدادگر، فردی قدرتمند و دارای منابع کافی جسمی و روانـی است و به سهولت مـی تواند بـا آنچـه اتفـاق افتـاده سازگار شود و در مواجهه با فاجعه ها مشکلی را تجربه نکنند، غافل از اینکه ممکن است آنها خود یا خانواده شان از قربانیان بلایا باشند.بحث: فرسودگی شغلی برای اولین بار توسط " فرویدنبرگر" در دهه 1970، تعریف شد. او این پدیده را سندرم تحلیل قوای جسمی روانی نامید که در افراد شاغل در حرفه های کمک رسانی که زمان زیادی از ساعت های کاری را در ارتباط نزدیک با سایر مردم می گذرانند، به وجود می آید. بنابراین می توان گفت فرسودگی شغلی، حالتی از خستگی جسمی، هیجانی و ذهنی است که به دلیل فشار مداوم و مکرر هیجانی ناشی از برخورد فشرده و دراز مدت با مراجعان به وجود می آید. حمایت روانی در واقع فرآیندی است بر مبنای یک همکاری گروهی که قبل، حین و بعد از حوادث در جهت پیشگیری از بروز صدمات روانی بر اثر حوادث و یا کاهش اثرات آن ها و تأمین سلامت روانی آسیب دیدگان سوانح انجام می گیرد، به نحوی که آسیب دیدگان بتوانند خود را با فشارهای روانی ناشی از حوادث سازگار نمایند. تحقیقات مختلفی که بر روی نقش حمایت در فشار روانی و فرسودگی شغلی صورت گرفته، حمایت اجتماعی را به عنوان یک منبع کمک به افراد برای مقابله با فشار روانی و فرسودگی شغلی مشخص کرده است ، حمایت اجتماعی موجب تسهیل رفتارهای انطباقی فرد می شود. نتیجه گیری: پس از پایان عملیات امداد و نجات، امدادگران به ندرت آمادگی ورود به اجتماع را دارند. تدارک کمک های روانی اجتماعی برای آنان حتی زمانیکه این خدمات برای قربانیان وجود ندارد، یک اولویت بالا در بلایاست. هرچند که ممکن است عادلانه به نظر نرسد.برای رفع فرسودگی شغلی چه باید کرد؟ 1-آموزش افراد قبل از ارائه خدمات برای اداره کردن استرس هائی که در جریان بلایا و حوادث غیرمترقبه با آن روبرو خواهند شد. 2-داشتن استراحت، خواب و تغذیه مناسب در زمان وقوع بحران. 3-جلسات بازگویی روانشناختی راجع به بلایا می تواند مفید باشد. 4- در نهایت می توانند به تیم حمایت روانی مراجعه کرده و از آنان کمک گرفته شود

نویسندگان

ماندانا میرمحمدعلی ئی

هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشجوی PhD سلامت در بلایا و فوریتها دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دانشکده سلامت ایمنی و محیط زیست