بررسی رابطه آموزه های دینی توسط والدین با پرورش هوش اخلاقی کودکان سنین 6 تا 12 سال شهر تهران (1389-1390)

از زمان ظهور اسلام تا کنون والدین نقش به سزایی در تربیت دینی و پرورش اخلاقی فرزندانشان داشته اند. امروزه هوش اخلاقی از جمله انواع هوش هایی می باشد که مورد توجه بسیاری از متخصصان روان شناسی و تعلیم و تربیت قرار گرفته است. از آنجا که آموزه های دینی تاثیر بسیار زیادی در پرورش هوش اخلاقی دارد ، پژوهش حاضر درصدد آن است تا تعیین کند که آیا آموزه های دینی رابطه ای با پرورش هوش اخلاقی دارند؟ جامعه آماری این پژوهش والدین ، کودکان رده سنی ۶ تا ١٢ سال می باشد. نمونه آماری پژوهش با استفاده از فرمول ٢٧٠ نفر برآورد شد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری انتخاب شد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد و ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هوش اخلاقی و پرسشنامه محقق ساخته با ۵٠ سوال چهار گزینه ای بود که ضریب پایایی آن برابر با ٩١ % محاسبه شد که برای اندازه گیری میزان آموزه های دینی توسط والدین استفاده شد. نتایج نشان داد که بین آموزه های دینی با پرورش هوش اخلاقی کودکان همبستگی مثبت معناداری p<0/001 وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزه های دینی ، هوش اخلاقی ، والدین ، کودکان