بکارگیری تکنیک VMI در زنجیره تامین دو سطحی با محدودیت سرمایه و حل آن به کمک الگوریتم ژنتیک تحت ساختار مدل EPQ

این مقاله به بررسی رویکرد "مدیریت موجودی توسط فروشنده" پرداخته است. مدیریت موجودی توسط فروشنده یک رویکرد ابتکاری در حوزه مدیریت موجودی در زنجیره تامین است که سعی در ایجاد تعامل هرچه نزدیکتر و هماهنگی هرچه بیشتر میان اعضای زنجیره تامین دارد. در این مقاله با یک رویکرد منسجم ریاضی، مدیریت موجودی توسط فروشنده با سیستم مدیریت موجودی سنتی مقایسه شده است. روش مقایسه مدل های ریاضی و معیار مقایسه هزینه های کل زنجیره تامین است. تعداد سطوح مورد مطالعه در زنجیره مورد مطالعه دو سطح (فروشنده و خریدار) در نظر گرفته شده است. این مدل بر اساس مقدار تولید اقتصادی طراحی شده است و فرض بر مبادله n کالا بین سطوح است. هزینه های کل موجودی زنجیره تامین بعد از اجرای سیستم مدیریت موجودی توسط فروشنده در حالت یک فروشنده و دو خریدار با سیستم سنتی مقایسه شده است که تنها تحت شرایط خاص سیستم جدید ازسیستم قبلی بهتر عمل می کند. نهایتا با اضافه کردن فرض محدودیت سرمایه برای n کالا، انطباق بیشتری میان مدل طراحی شده با مسائل واقعی ایجاد شده است که با استفاده از الگوریتم فراابتکاری ژنتیک، اقدام به حل مدل شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت زنجیره تامین ، VMI ، EPQ ، الگوریتم ژنتیک