اندازه گیری پارامترهای کیفی دریاچه های تغذیه گرا در اثر اختلاط فصلی (مطالعه موردی چاه نیمه شماره 3 و 4 سیستان)

هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین کیفیت آب چاه نیمه شماره 3 و 4 سیستان به شرط پوشش دادن تراز آب در دو مخزن در فصول مشابه و همچنین ارائه راهکارهای مناسب جهت پیشگیری از تغییر کیفیت آب در اثر اختلاط فصلی می باشد.برای رسیدن به این اهداف تعداد شش ایستگاه جهت نمونه برداری در مخازن چاه نیمه های شماره 3 و 4 انتخاب گردید که سه ایستگاه در چاه نیمه شماره 3 و سه ایستگاه در چاه نیمه شماره 4 در نظر گرفته شدند که نمونه برداری از هر ایستگاه در سه عمق مختلف به صورت ماهیانه در ماه های مهر تا خرداد انجام شد، و سپس پارامترهای کیفی درجه حرارت آب، باقیمانده خشک یا باقیمانده تبخیر (TDS) ، هدایت الکتریکی (EC) و پتانسیل هیدروژن (PH) در محل اندازه گیری و جهت بدست آوردن تأثیر آنها بر میزان هدایت الکتریکی (EC) از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت قویی بین EC و TDS و رابطه معنی داری بین این دو پارامتر در هر دو مخزن چاه نیمه 3 و 4 وجود دارد (p<0.01) ، و همبستگی منفی ضعیفی بین EC و زمان در هر دو مخزن چاه نیمه 3 و 4 وجود دارد. همچنین مشاهده گردید که در ماه های آبان و آذر تا نیمه دی ماه با توجه به زیاد بودن مقدار EC آب چاه نیمه 4 باعث افزایش مقدار EC آب چاه نیمه 3 گردیده و کیفیت آب آن را کاهش می دهد. و در ماه های فروردین، اردیبهشت و خرداد با توجه به آورد آب از طریق رودخانه هیرمند به منطقه سیستان و ورود آب به مخازن چاه نیمه ها و بالا آمدن تراز آب چاه نیمه 3 و ورود آب به چاه نیمه 4 جهت ذخیره سازی مشاهده گردید کیفیت آب چاه نیمه ها بهبود می یابد.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، پارامترکیفی ، اندازه گیری ، اختلاط فصلی ، مخزن