بررسی ابعادحقوقی تولید و کاربرد محصولات تراریخته باتاکید برقانون ایمنی زیستی پروتکل کارتاهنا و پروتکل ناگویا

افزایش جمعیت و نیاز روز افزون به مواد غذایی، امنیت غذایی مردم را در سراسر جهان با خطر مواجه ساخته است، بر این اساس کشورهای مختلف با بهره گیری از دانش و تکنولوژی با دستکاری ژنتیکی محصولات مختلف با هدف افزایش مقاومت به آفات و عوامل بیماری زا، کاهش مصرف سموم و همچنین افزایش تحمل محصولات کشاورزی در برابر استفاده از علف کش ها، تولید ارقام با عملکرد بالا می باشند و محصولات متعدد ترانس ژنیک (تراریخته) را تولید و عرضه نموده اند. در این میان سالم و بی خطر بودن محصولات ترانس ژنیک مورد توجه آحاد بشر قرار گرفته است و قانونگذاری های مختلف در داخل کشور و عرصه بین المللی در این راستا صورت گرفته، بطور مثال اتحادیه اروپا قوانین و مقررات سخت گیرانه ای در خصوص واردات و مصرف این محصولات تصویب کرده است و در ایران نیز قانون ایمنی زیستی مصوب شده و علاوه بر آن کشور به پروتکل کارتاهنا و پروتکل ناگویا نیز پیوسته است، در این مقاله که به شیوه توصیفی- تحلیلی و با استمداد از ابزار کتابخانه ای انجام شده است، به بررسی ابعاد حقوقی تولید و کاربرد محصولات تراریخته با تاکید بر قانون ایمنی زیستی،پروتکل کارتاهنا و پروتکل ناگویا پرداختیم و در نهایت استنتاج لازم انجام گرفت، که نتایح حکایت از عدم کفایت و جامعیت قوانین موجود دارد