ارزیابی توان اکولوژیکی حوزه آبخیز طالقان برای کاربری های کشاورزی، آبزی پروری و مرتعداری با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیاییGIS

حوزه آبخیز طالقان منطقه ای است کوهستانی و مرتفع که در سلسله جبال البرز قرار گرفته و دارای تیپ اراضی کوهستانی، تپه ای، فلاتها و تراس های فوقانی می باشد. استفاده نامناسب از اراضی و تغییرات شدید در کاربریباعث ایجاد مشکلات زیست محیطی در منطقه شده است و جهت رفع این بحران ها نیاز به برنامه ریزی و مدیریت با در نظر گرفتن قابلیت های منطقه برای کاربری های مختلف با رویکرد آمایشی می باشد.در این تحقیق، جهت ارزیابی اکولوژیکی و مکان یابی کاربری های مناسب برای فعالیت های کشاورزی، مرتعداری و آبزی پروری در حوزه آبخیز رودخانه طالقان، لایه ها و داده های لازم جمع آوری و با استفاده از نرم افزار GIS ، پهنهها و مناطق مناسب جهت اعمال فعالیتهای کشاورزی، مرتعداری و آبزی پروری، توصیه شده اندنتایج بدست آمده نشانگر آن است که16/5درصد از منطقه طالقان، با در نظر گرفتن حوزه آبخیز رودخانه طالقان، برای آبزی پروری8/83 درصد برای کشاورزی و25/02درصد برای مرتعداری، مناسب می باشند. بعضی از مناطق برای بیش از یکی از این کاربری ها مناسب هستند و در صورتی که فعالیتها تداخلی با یکدیگر نداشته باشند، می توان از هر کدام از آنها استفاده نمود. در نهایت، حوزه آبخیز طالقان با اینکه منطقه ای کوهستانی و مرتفع می باشد، دارای نواحی مناسب و قابلیت هایزیادی برای فعالیتهای کشاورزی، آبزی پروری و مرتعداری می باشد. از مکانهای مناسب برای آبزی پروری در این حوزه می توان مناطق زیدشت، میراش، کویین، فشندک را نام برد. برای کشاورزی مناطقی نظیر فشندک، اوانکپرده سر، جزئیان، کواج و میراش، و برای مرتعداری مناطق گلینک، کرکبور، کوئین، حصیران و فشندک مناسب می باشد

کلیدواژه های ارزیابی توان اکولوژیکی حوزه آبخیز طالقان برای کاربری های کشاورزی، آبزی پروری و مرتعداری با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیاییGIS:

حوزه آبخیز طالقان ، توان اکولوژیکی ، مکان یابی کاربری ها ، سامانه اطلاعات جغرافیای GIS ، کشاورزی ، آبزی پروری