تأثیر بکارگیری سیستم جداگر لرزه ای در زیر بالاترین طبقات، برکاهش تغییرمکان جانبی سازه های فولادی مرتفع مجهز به سیستم کمربندخرپایی

مطالعه حاضر بر روی نوع خاصی از سازه های بلندمرتبه که شامل اسکلت فولادی با اتصالات جوشی و مجهز به کمربند خرپایی در طبقه آخر و در طبقات میانی میباشد، انجام گرفته است. در این تحقیق، تعداد 8 مدل دوبعدی ) شامل 20 الی 60 طبقه ( مجهز به کمربند خرپایی، مدلسازی شده و بتفکیک نوع زمین و شتاب مبنای طرح، مدلهای مزبور بر اساس آیین نامه 2800 تحلیل و طراحی شده اند. در مرحله بعد در طبقه فوقانی هرکدام از مدلها، با استفاده از واحدهای جداگر لرزه ای، طبقه نرم ایجاد کرده )میراگر جرمی متوازن TMD ( و پس از میزان کردن نسبتهای فرکانسها و میرایی طبقه نرم، سیستمهای سازه ای هیبرید بدست آمده به همراه سیستمهای اولیه، تحت تأثیر شتابنگاشتهای ثبت شده بر روی زمین سنگی، خاک سخت و خاک نرم قرارگرفته اند. پس از نرمال کردن رکوردها به مقادیر شتاب طیفی Sa=0.25g و Sa=0.35g ، بر روی مدلهای اولیه و هیبرید ثانویه تحلیلهای تاریخچه زمانی براساس نوع زمین و شتاب های طیفی مورد نظر انجام گرفته است. سپس با استفاده از تاریخچه زمانی تغییرمکانهای طبقه بام برای هر کدام از سازه ها و سیستم سازه ای هیبرید متناظر آن، مقادیر نسبت تغییرمکانهای متناظر تعیین و نتایج مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تحلیل تاریخچه زمانی ، سیستم جداگر لرزه ای ، طبقه نرم ، کمربند خرپایی ، میراگر جرمی متوازن