مفهوم روانشناسی محیطی در معماری شهری و بررسی تاثیر آن در افزایش و کاهش خشونت

امروزه خشونت و اضطرابی که از فکر کردن به خضونت بوجود آمده به عنوان نگرانی فراگیر در جوامع مختلف مطرح شده است از سوی دیگر یافته های اخیر در پژوهش های علم روانشناسی محیط در دو شاخه علوم رفتار محیطی و علوم ادراک و شناخت محیط نشان می دهد پاسخگویی به نیازهای انسان از جمله نیاز به خلوت ، کسب آرامش ، تامل ، خود ارزیابی و خود شکوفایی بر تنش زدایی و افزایش میزان بهداشت روان به صورت فردی و جمعی موثر است و حضور مناسب طبیعت در محیط کالبدی زندگی میزان بسیاری از بیماری های روانی، جسمی و اجتماعی در جوامع را کاهش می دهد نتایج حاصل از این پژوهش که با روش مشاهده ای ، کتابخانه ای و تحلیلی و با هدف معرفی معماری به عنوان یکی از محورهای توسعه پایدار انجام شده است می گوید؛ بهتر است حکومت ها جهت ایجاد امنیت پایدار و اتحاد ملی در کنار هزینه کرد فراوان برای خرید و ساخت استحکامات و سلاح های جنگی و دفاعی به معماری شهرها توجه داشته باشند معماری شهری که می تواند مغزها و اندیشه ها را آنگونه که می خواهد و شایسته جامعه شهری امیدوار و با نشاط است بسازد. اگر شهر ، گذشته از محل سکونت بودن کارکردهای فرهنگی نیز داشته باشد برای شهروند دلپذیرتر است. تعلق خاطر در او ایجاد می کند محل مکث می شود ، موجل برقراری تعامل بین شهروندان و از آنجا که انسان نیاز به برقراری تعامل در اجتماع دارد در نتیجه رضایتمندی در او ایجاد می کند همه این امکان از طریق معماری میسر می شود.

کلیدواژه ها:

روان شناسی محیطی ، کاهش و افزایش خشونت ، معماری شهری