ارزیابی راهکارهای طراحی معماری اکولوژیک بر مبنای حفاظت از اکوسیستم تالاب بین المللی میانکاله

تالابها بوم سازگارهای پیچیده و منحصر به فردی هستند که با وجود اقدامات مخرب انسان، با اشکال مختلف حیاتی خود و با توجه به شرایط و موقعیت جغرافیایی در مناطق مختلف همچنان پایدار مانده اند. شبه جزیره و تالاب میانکاله واقع در استان مازندران به دلیل زیست بوم شاخص به عنوان یکی از تالابهای با ارزش جهان در فهرست تالابهای کنوانسیون بین المللی رامسر شناخته شده است و از سوی سازمان یونسکو شناسنامه و مشخصات ویژه ای برای آن تهیه شده است. ساخت وسازها و طرحهای اجرا شده در شبه جزیره میانکاله بدون توجه به اکوسیستم ویژه آن صورت گرفته است به طوری که محیط زیست آنرا به مخاطره انداخته است. بنابراین رعایت راهکارها و اصول طراحی معماری اکولوژیک با توجه به اکوسیستم منطقه در راستای حفاظت از این اکوسیستم کم نظیر ضروری است. این پژوهش در پی آن است تا با ارزیابی راهکارهاری طراحی معماری اکولوژیک در اکوسیستمهای شاخصی چون تالابها، بتواند در کاهش اثرات مخرب زیست محیطی در این نوع اکوسیستمها موثر واقع شود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و با هدف ارزیابی راهکارهای طراحی معماری اکولوژیک بر مبنای حفاظت از اکوسیستم تالاب میانکاله انجام شده است. جامعه آماری مورد پژوهش شامل 103 نفر از کارشناسان و متخصصان محیطزیست و ساختمان میباشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری مورد مطالعه، انتخاب شدند. ابزار مطالعه، پرسشنامه بوده که روایی و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ ارزیابی شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمونهای آماری One-sample T-Test و Regression تحلیل شده است. نتایج حاصل از آزمون T نشان میدهد که راهکارهای طراحی معماری اکولوژیک بر مبنای حفاظت از اکوسیستم تالاب میانکاله، در سطح 5 درصد معنادار بوده است.

کلیدواژه ها:

تالاب ، تالاب میانکاله ، معماری اکولوژیک ، اکوسیستم ، جامعه آماری ، طراحی