امر به معروف و نهی از منکر در دانشگاه با تأکید بر مدل کاربردی پژوهش محور

امر به معروف و نهی از منکر یک فریضه دینی و مسئولیت اجتماعی است که تبعیت از آن‌ها زمین را برای حفظ و بقای نظام اجتماعی فراهم می‌کند و بی‌توجهی به ابعاد آن می‌تواند آثار سو و به و غیرقابل جبرانی بر پیکره آن وارد کند . از آنجا که همه نهادها که به سازمان‌های آموزشی و تربیتی به‌عنوان نیروها و عوامل فرهنگ‌پذیری افراد مسئولیت انتقال ارزش‌ها معروف های مورد تأیید جامعه ا افراد را دارند، وظیفه و مسئولیت دانشگاه نیز به عنوان یک نهاد اجتماعی جدا از این فرایند مهم نیست . چنانچه دانشگاه نتواند با تأکید بر ارزش‌ها و اهداف و معروف های ویژه خود عاملان خود را هدایت و کنترل کند، امنیت ، ثبات و انسجام روانی و اجتماعی جامعه مختل گشت و روند پیشرفت و توسعه پایدار جامعه دچار رکود خواهد شد . با توجه به این امر مهم که محقق در صد برآمد وضعیت فعلی و مسائل مبتلا به پدیده دینی و اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر را در جامعه دانشگاهی مطالعه کرده و با باز تعریفی از این فرضیه از در جامعه دانشگاهی یک مدل مقدماتی تحقق معروف های دانشگاهی را ارائه نماید. روش تحقیق مروری - اسنادی او که پیرامون سؤالاتی از قبیل این که مصداق های معروف ها و منکر های دانشگاهی چیست و چه کسانی متولی این فرضیه مهم هستند و چگونه می‌توان نقش دانشگاه را در انتقال و روزهای خود تغییر داد؟ انجام گرفت یافته‌های تحقیق نشان داد که دانشگاه می‌تواند با فعال کردن دانشجویان در عرصه‌های علمی و پژوهشی و ایجاد انگیزه و خلاقیت در آن‌ها در امر تولید علم و تحقیق و روس‌ها به ارزش‌های خود بدون اجبار اجتماعی و هم حفظ وفاق ارزشی جامعه گام‌های اساسی بردارد.

کلیدواژه ها:

امر به معروف و نهی از منکر ، پژوهش ، پژوهش محوری ، دانشگاه اسلامی