بررسی رابطه بین سبک فرزندپروری والدین با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان کلاله

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های فرزند پروری والدین با پیشرفت تحصیلی دانشآموزانابتدایی شهرستان کلاله بود. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی میباشد.جامعه ی مورد نظر شامل والدین کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم ابتدایی شهرستانکلاله در سال تحصیلی 93-92 بوده است. حجم نمونه مطابق با جدول مورگان (1972)، 298 نفربرآورد گردید. شیوه نمونه گیری تصادفی و به روش خوشه ای بود، بدین ترتیب که شهر کلاله به سهمنطقه محله اصلی تقسیم و از هر محله 2 دبستان و از هر دبستان، والدین 70 نفر از دانش آموزانانتخاب شدند. ابزار تحقیق سبک فرزندپروری بامریند (1998) برای شناسایی هر یک از سه سبکوالدینی (اقتدار منطقی، مستبد و آزادگذار) بوده که قبلاً روایی آن مورد تایید اساتید و خبرگان قرارگرفته بود و پایایی آن به کمک روش ضریب آلفای کرونباخ مقادیر 0/90 بدست آمد که نشان دهندهاعتبار و پایایی پرسشنامه های مذکور بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماریرگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار spss تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان دادکه که بین سبک فرزندپروری و پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیزنشان می دهد که سبک فرزندپروری آسانگیر و مقتدر منطقی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش-آموزان نقش معنادار دارد و حدود 14 درصد واریانس پیشرفت تحصیلی بر اساس سبک فرزند پروریوالدین قابل پیش بینی است. همچنین، اختلال های رفتاری در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزاننقش معنادار دارد و حدود 9 درصد واریانس پیشرفت تحصیلی بر اساس اختلال های رفتاری قابل پیش بینیاست. بنابراین، می توان با آموزش سبک های فرزندپروری به والدین و آموزش رفتار سازگارانه به کودکان بهافزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کمک کرد.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان