مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و راهبردهای مقابله ای در بین دبیران زن دارای نشانگان تنیدگی و فاقد نشانگان تنیدگی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و راهبردهای مقابله ای در بین دبیران زن دارای نشانگان و فاقد نشانگان تنیدگی شهر اهواز بود. نمونه پژوهش مشتمل بر 308 نفر از دبیران جامعه مذکور بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین نواحی چهارگانه اهواز انتخاب شدند. در تحقیق حاضر، برای تعیین و تفکیک دبیران به دو گروه واجد و فاقد نشانگان تنیدگی از پرسشنامه نشانگان تنیدگی استفاده شده است. بدین صورت که پس از مشخص شدن میانگین آزمودنی ها، کسانی که یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بودند در گروه واجد نشانگان تنیدگی و کسانی که یک انحراف معیار پایین تر از میانگین بودند در گروه فاقد نشانگان تنیدگی قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری عبارت بودند از پرسشنامه نشانگان تنیدگی (SSI)، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای اندلر- پارکر (CISS) و فرم کوتاه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (YSQ-SF). پژوهش علی–مقایسه ای بود. نتایج تحلیل واریانس یک متغیری نشان داد که بین دبیران دارای نشانگان تنیدگی و فاقد نشانگان تنیدگی از لحاظ طرحواره های ناسازگاراولیه، راهبرد مقابله ای متمرکز بر مسئله، راهبردمقابله برهیجان تفاوت معنی داری وجود دارد .ولی از لحاظ راهبرد مقابله ای اجتنابی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

طرحواره ناسازگار اولیه ، راهبردهای مقابله ای ، نشانگان تنیدگی