بررسی تاثیر طراحی پایدار بر خلق شرایط آسایش انسان

در تعاریف مطرح شده برای طراحی پایدار گاهی بیشتر بر ایده پایداری محیطی در ارتباط با معماری تاکید می شود مثلا در تعریف زیر چنین آمده است: ساختمان پایدار ساختمانی است که کمترین تاثیرات ناسازگار بر محیط طبیعی را در طول عمر ساختمان و استقرار منطقهای و جهانی دارد.با توجه به رویکرد طبیعتگرا و انسانمدار طراحی پایدار به بررسی اصول معماری از دیدگاه ویترویوس معمار و نظریه پرداز سدههای پیش از میلاد اشاره میکنیم که با بینش عمیق خود نسبت به معماری گامی فراتر از زمان خود برداشت به گونهای که اصول او که عبارتند از: «استحکام، زیبایی و فایده» هنوز هم معتبرند و آنها را میتوان به عنوان شاخصههای کلی طراحی پایدار نیز مطرح نمود. بهبود کیفیت معماری در طراحی پایدار در راستای نیل به یک هدف صورت میگیرد و آنهم آسایش است. «نکته مهمی که در این نوع معماری مورد توجه قرار میگیرد آن است که تمامی عوامل دخیل در آسایش مرتبط با هم و به صورت یک سیستم واحد در نظر گرفته میشود. آنچه زیر مجموعه آسایش در معنای عام آن قرار میگیرد عبارتند از: آسایش، آرامش، امنیت، ایمنی، سلامت. طراحی پایدار تلاشی است در جهت ایجاد حداکثر آسایش افراد با بالابردن کیفیت زندگی و ایجاد کمترین لطمات به محیط پیرامون. این مقاله به بررسی و تبیین تاثیرات متعدد طراحی پایدار در ایجاد شرایط رفاه و آسایش بیشترانسان می پردازد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، طراحی پایدار ، شرایط آسایش ، اصول ویتروویوس