بررسی قراردادهای لیسانس اختراعات بالادستی فن آوری نانو با نگاهی به موافقت نامهTRIPS

انتقال تجاری فن آوری می تواند به یکی از روشهای فروش تجهیزات و ماشین آلات (کالاهای سرمایه ای)، واگذاری حق امتیاز و توزیع قراردادهای مشاوره، قراردادهای پروژه آماده بهره برداری، قرارداد سرمایه گذاری مشترک، قرارداد دانشفنی، قرارداد پروانه بهره برداری یا فروش حق مالکیت فکری انجام شود. اما مرسوم ترین شیوه بویژه در تجارت جهانی انعقاد قراردادهای پروانه بهره برداری (قرارداد لیسانس) است که به موجب آن امتیاز بهره برداری از یک حق انحصاریناشی از مالکیت فکری بویژه در زمینه حق اختراع، کپی رایت و علائم تجاری به دیگری در مقابل دریافت مبالغی واگذار می گردد. فن آوری نانو ،فن آوری نوظهوری است که مراحل طفولیت خود را سپری می کند و لذا اکثر اختراعات در این حوزه ، اختراعات بالا دستی و یا به عبارت دیگر اختراعات بر روی بلوک های سازنده و بنیادین طبیعت می باشند.در این مقاله قراردادهای لیسانس در خصوص انتقال فن آوری اختراعات بالا دستی فن آوری نانو و چالش ها و مشکلات موجود در انعقاد این قراردادها به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار میگیرد.در پایان راه کارها و توصیه هایی به منظور تعامل با چالش های پیش رو در انعقاد قراردادهای لیسانس در حوزه فن آوری نانو پیشنهاد می گردند