رابطه سرمایه فکری (انسانی، مشتری و ساختاری) و عملکرد صنعت بانکداری (مطالعه موردی بانک تجارت گرگان)

در دو دهه اخیر بحث های گسترده ای در خصوص اهمیت سرمایه فکری تحت عنوان دارایی های نامشهود بیان شده است که می توان آن را به عنوان منبعیحیاتی برای بقای سازمانی و مزیت رقابتی پایدار به کار گرفت. نیروی انسانی باکیفیت و دانش مدار مهم ترین مزیت رقابتی سازمان و کمیاب ترین منبع دراقتصاد دانش محور امروز است. در چنین شرایطی سرمایه ی فکری، عامل کلیدی ارتقای عملکرد سازمانی به شمار می رود . هدف از نگارش این مقالهبررسی رابطه ابعاد سرمایه ی فکری بر عملکرد بانکداری از دیدگاه مدیران می باشد و تعیین اینکه کدام یک از ابعاد سرمایه ی فکری اثربخشی بیشتری برروی عملکرد کارکنان دارد. نتایج نشان می دهد، سرمایه های فکری، انسانی، مشتری (رابطه ای) و ساختاری، با عملکرد رابطه معنادار و مثبتی دارند لذاسرمایه گذاری در سرمایه فکری سازمان و ابعاد آن باعث بهبود عملکرد بانک می شود.

کلیدواژه ها:

سرمایه ی فکری ، عملکرد کارکنان ، سرمایه ی انسانی ، سرمایه ی مشتری ، سرمایه ی ساختاری