نقش ویژگی های شخصیتی (درون گرا و برون گرا) در کاربست سبک های مذاکره توسط مدیران

مقدمه: مدیریت یکی از مهمترین عوامل رشد، حیات و بالندگی سازمان ها به شمار می رود. مدیر در یک سازمان، نقش های مهمی ایفا می کند که یکی از مهمترین این نقش ها، نقش مذاکره کنندگی است. هدف: توصیف مفاهیم اصلی ویژگی های شخصیتی و سبک های مذاکره و بررسی رابطه میان ویژگی های شخصیتی با کاربست سبک های مذاکره توسط مدیران بوده است. مواد و روش: در این بخش ابتدا به ادبیات موضوعی تحقیق و تعریف متغیرهای مستقل و وابسته پرداخته، سپس با بررسی و جمع بندی 16 مطالعه صورت گرفته در این زمینه، به بررسی رابطه ی دو متغیر ویژگی های شخصیتی و کاربست سبک های مذاکره توسط مدیران پرداخته شده است بحث و نتیجه گیری: با بررسی مطالعات پیشین، بنظر می رسد، بین تیپ های شخصیتی(درون گرا و برون گرا) و کاربستسبک های مذاکره ی مدیران رابطه وجود دارد. اگرچه در خارج از کشور، مطالعاتی درخصوص رابطه میان ویژگی های شخصیتی و کاربست سبک های مذاکره انجام شده است، تحقیقات داخل کشور بیشتر به بررسی ویژگی های فردی مدیران و ارتباط آن با سبک های مذاکره پرداخته اند و تحقیق درباره رابطه میان ویژگی های شخصیتی و سبک های مذاکره در مدیران، به ویژه مدیران اجرایی در دسترس قرار نگرفت. نبود اطلاعات در زمینه اینکه کدام یک از ویژگی های شخصیتی درونگرایی و برونگرایی، پیش بینی کننده بهتری از کاربست سبک مذاکره ی مدیران می باشد محسوس است. این موضوع زمینه را را برای تحقیقات کاربردی بعدی فراهم می نماید.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، درون گرایی ، برون گرایی ، سبک های مذاکره ، مدیران