همکاری مبتنی بر اعتماد الکترونیکی در سازمان و نقش آن در ارتقاء خلاقیت و نوآوری

سازمان های فراصنعتی، امروزه سازمان های مبتنی بر دانشند و موفقیت و بقای آنها به خلاقیت، نوآوری، کشف و ابداع بستگی دارد. یک واکنش موثر به این تقاضاها منجر به تغییراتی در سازمان ها و شیوه های ارتباطی و همکاری آنها می شود. سازمان ها به طور روزافزون از فناوری های اطلاعات و ارتباطات استفاده می کنند تا همکاری مبتنی بر اعتماد را در میان افراد و گروه ها، هم درون و هم فراتر از مرزهای سازمانی تسهیل نمایند. این روند با انگیزه شرکت ها به شناسایی، جذب و تبادل دانش و ایده های جدیدادامه می یابد. بدین منظور ابزارهای ارتباط الکترونیکی مانند هیأت های مباحثه، پیام رسانی به موقع و فوری، گروه افزار و سایر ابزارها و سیستم های الکترونیکی برای تسهیل ارتباطات و هماهنگی، بدون محدودیت های زمان ومکان مورد استفاده قرار می گیرد. همکاری مبتنی بر اعتماد الکترونیکی در محیط های به سرعت متغیر کسب و کار می تواند یک مکانیزم منحصر به فرد برای شناسایی، سازماندهی، انسجام و بکارگیری مستمر دارایی های دانشی فراهم آورد. بنابراین در این مقاله با توجه به اهمیت این پدیده در ایجاد و تبادل دانش و اطلاعات، و همچنین اهمیت اعتماد در فرهنگ اسلامی، به تبیین نقش آن به عنوان عاملی موثر در ارتقا ء خلاقیت و نوآوری پرداخته می شود. روش تحقیق در این مقاله مرور مقالات مختلف در زمینه همکاری مبتنی بر اعتماد الکترونیکی و سپس تجزیه و تحلیل نقش آن در ارتقاء خلاقیت و نوآوری می باشد

کلیدواژه ها:

همکاری مبتنی براعتمادالکترونیکی ، خلاقیت ، نوآوری