بررسی نقش محورهای پیاده مدار در خاطره انگیزی ساختار کالبدی شهر(نمونه موردی: خیابان کوهسنگی مشهد)

پیادهروی و حضور طولانیتر مردم در فضاهای شهری علاوه بر پویایی فضا، به کشف ارزشها و جاذبه های نهفته در محیط و افزایش ادراک انسان میانجامد و احساسی از اطمینان، هویت، تداوم تاریخی و فرهنگی و حیات اجتماعی را برای ساکنین شهر به همراه میآورد. هویت شهری چیزی جز خاطره جمعی افراد ساکن یک شهر نیست و شهر بدون خاطرهفاقد هویت است. خاطرات بخشی از هویت افراد به شمار میروند و شهرها هم هویت خود را از خاطره های فردی و جمعی مییابند. خاطره رابطه ای نزدیک با فضا دارد . بنابراین از آنجایی که پیادهروی بیشترین میزان نزدیکی به محیط را دارد و بالطبع اجازه میدهد فرایند تفسیر و به خاطر آوردن، منسجمتر باشد، از این رو در طراحی فضاهای شهری پیاده،ادراک افراد از محیط و ذهنیت افراد نسبت به فضاهای شهری به عنوان عوامل مهم در انتخاب این فضاها به عنوان بستر فعالیت پیاده توسط افراد، بایستی مد نظر قرار گرفته شود. در این راستا، پژوهش حاضر با روش تحقیق کیفی، در جهت احیای مقوله امکان افزایش قابلیت پیادهمداری در شهر با تاکید بر مولفههای کالبدی و عملکردی از جمله مبلمان، المانو نشانههای شهری تأثیرگذار بر شکلگیری و تداوم خاطرات جمعی شهروندان در فضای شهری خیابان کوهسنگی مشهد میپردازد؛ تا از این طریق فضایی با هویت، پویا و خاطره انگیز را برای مخاطبان فضا محیا سازد.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، پیاده مداری ، عناصر کالبدی ، خاطره انگیزی