بررسی تاثیر نیروها و فشارهای وارده بر کوله پلهای یکپارچه

پلهای یکپارچه یا به عبارتی پلهای بدون درز، نوعی از پل هستند، که در آن کوله و عرشه پل در جهت طولی به شکل یکپارچه میباشند و با توجه به نبود درزههای انبساطی معمول که در پلها به جهت تطابق انبساط و انقباض در عرشه پل ایجاد میشوند، این پلها همانند یک قاب صلب عمل مینمایند . در این میان پلهای یکپارچه به عنوان سازه هایی که در ارتباط مستقیم با رانش خاک قرار دارند، همواره مورد توجه محققان قرار گرفتهاند. زیر سازهها ممکن است به صورت تکیه گاههای انتهایی یا تکیه گاههای میانی، بر اساس موقعیت شان در پل طبقه بندی شوند. تکیه گاههای انتهایی میتواند دیوارههای کولهای طرفین پل باشد که با دیوارههای بالی برای دهانههای حایل بسته شده هماهنگ شده است، و همچنین با کوله های اسکلتی یا نشیمن گاههای ساحلی برای پلها با دهانه های حایلی باز هماهنگ میشود. تکیه گاههای میانی ستونها و پایه هایی در سراسر پل با دهانه های حایلی باز هستند.

کلیدواژه ها:

کوله ، پلهای یکپارچه ، زیر سازه ، دیوارهای بالی ، خرابی