پیش بینی سطح تمایز یافتگی و سبک های دلبستگی بر مبنای ویژگی های شخصیتی

مقدمه:سبک دلبستگی از منابع درون فردی هستند که می توانند سطوح تنش و ناتوانی را در شرایط ناگوار تعدیل کنند و اثرات تنش را کم رنگتر جلوه دهند ، هدف از پژوهش حاضر پیش بینی سطح تمایز یافتگی و سبک های دلبستگی بر مبنای ویژگی های شخصیتی می باشد. روش : روش انجام پژوهش از نوع همبستگی، جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران که 250 نفر دختر و پسر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش یکی پرسشنامه سبک دلبستگی RAAS و دیگری تمایزیافتگی DSI و پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت FFI بود. یافته ها : نتایج پژوهش نشان داد که در فرضیه اول با توجه به نتایج حاصله، فرض صفر مبنی بر عدم وجود رابطه بین زیر مقیاسهای تمایزیافتگی و پنج عامل بزرگ شخصیت رد شده و فرضیهی اول پژوهش در سطح معناداری 05/0 تأیید شد. همچنانکه در جدول نشان داده شده ،رابطه بین واکنش پذیری عاطفی و روان نژندی منفی و معنی دار و رابطهی بین واکنش پذیری عاطفی و توافق پذیری مثبت و معنی دار و همچنین گریز عاطفی و توافق پذیری منفی و معنادار همچنین رابطهی بین گریز عاطفی ، روان نژندی و واکنش پذیری عاطفی، وظیفه شناسی مثبت و معنادار است همچنین نتایج پژوهش نشان داد که سبک دلبستگی ایمن با بعد برونگرایی شخصیت همبستگی مثبت دارد، همچنین این نتایج نشان داد که سبک دلبستگی ایمن می تواند تغییرات مربوط به برونگرایی را به صورت معنی دار پیش بینی کند.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، تمایز یافتگی ، شخصیت