ماهیت بازنمایی عناصر چهارگانه در هنر اسلامی بر اساس پیش متن های فلسفی

کنکاش نظام فکری دخیل در بازنمایی چهار عنصر در هنر اسلامی به مثابه ی بنیان جهان مادی ، موجدپیچیدگی هاییست زیرا با مد نظر قرار دادن جهان بینی های گوناگون در این باب که سیری از یونان تا عالماسلامی داشته اند و به رغم کارکرد صوری واحد این عناصر در آن جهانبینی ها، نگرش های متمایز شکل گرفتهشده بر این المان مشترک در هر نظام فکری یکسان نیست. از اینرو مقاله با بهره گیری از روش تطبیقی-تحلیلی و با هدف تاکید بر شناخت چگونگی ورود اندیشه ه ا ب ه هن ر اسلام ی ب ا توجه به بستر تاریخی وجغرافیایی و جلوگیری از برداشتی صرفا فراتاریخی به منظور اتخاذ نگرشی واقع گرایانه تر، به این نتیجه می رسدکه تفکر حاکم بر عناصراریعه در هنر اسلامی ملهم از فلسفه و حکمت یونانی راه یافته به عالم اسلامی در کنارامتزاجی با عناصر بومی، و ماهیت بازنمایی آن هم وابسته به روایت های تمثیلی و نمادین موجود در خودحکمت و فلسفه ی اسلامی است.

کلیدواژه ها:

عناصر اربعه ، هنر اسلامی ، فلسفه اسلامی