ارتباط بین جهت گیری مذهبی (عقاید ـ مناسک و اخلاق اسلامی) با سلامت عمومی و عملکرد تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین جهت گیری مذهبی با سلامت عمومی و عملکرد تحصیلی دانشجویاندانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجدسلیمان می باشد. آزمودنی ها 251 نفر ( 122 پسر و 129 دختر) بودند که با روشنمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری این پژوهش آزمون جهت گیری مذهبی با تکیه بر اسلام(آذربایجانی، 1382 )، پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، 1979 ) و میانگین نمرات دانشجویان به عنوان شاخصعملکرد تحصیلی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد . نتایجنشان داد که جهت گیری مذهبی با مشکلات سلامت عمومی و ابعاد آن، یعنی نشانه های بدنی، اضطراب و اختلالخواب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی همبستگی معنادار دارد. بدین معنا که با افزایش جهت گیری مذهبیمشکلات مربوط به سلامتی دانشجویان کاهش می یابد. و بین جهت گیری مذهبی و ابعاد آن با عملکرد تحصیلیهمبستگی معنادار وجود ندارد. تحلیل رگرسیون چند گانه نشان داد که بعد اخلاق جهت گیری مذهبی، بهترین پیشبینی کننده سلامت عمومی دانشجویان محسوب می شود. بنابراین، با توجه به نقش مذهب در سلامت عمومی، اهمیتدادن به آن در برنامه ریزی های بهداشتی و ارتقا سلامتی ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، عقاید- مناسک ، اخلاق ، سلامت عمومی ، عملکرد تحصیلی